«نجمه را به خندههایش میشناختیم.» این جملهای است که یکی از صمیمیترین دوستان زهرا شمس معروف به نجمه در ابتدای صحبتهای خود راجع به این شهیده جوان میگوید. نجمه شمس 25 سال داشت و فارغالتحصیل رشته آی تی از دانشگاه علم و فرهنگ تهران بود. پدر او دکتر مسعود شمس قائم مقام وزیر علوم است و نجمه کارمند معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری بود.
این خانواده در همسایگی دکتر طهرانچی زندگی میکردند که در جریان حمله به محل سکونت این دانشمند هستهای؛ منزل مسکونی دکتر شمس و خانوادهاش نیز دچار آسیبهای جدی شده بود. به گفته دوست صمیمی نجمه او بر اثر موج شدید انفجار به بیرون از خانه پرتاب شده و همین سبب شد که به شهادت برسد.
دوست نجمه در مورد او میگوید: «از مهمترین علاقهمندیهای نجمه طبیعتگردی و سفر و دوچرخهسواری بود. او با گروههای مختلف دوچرخهسواری و کوهنوردی همراه میشد و به هیچ چیز به اندازه دوچرخهسواری و سفر علاقه نداشت.»
این خانم جوان در ادامه میگوید: «نجمه دختر بسیار خوشرو و منطقی و مهربانی بود. او شخصیت به شدت منعطفی داشت و نگاه او به هر چیز انسانی بود.
چون با طبیعت هم عجین بود روحیه لطیف و با طراوتی داشت. او سرزنده و شاد بود و طرفدار زندگی کردن شادمانه بود. اگر کسی حال خوبی نداشت او را به زندگی و طبیعتگردی دعوت میکرد. او دوست بسیار خوبی بود و من گمان میکردم سالیان سال میتوانم با او دوستی کنم. او بسیار اهل خانواده بود و دختر خیلی خوبی برای خانوادهاش بود.»